سوسپانسیون ایبوپروفن
موارد مصرف
ایبوپروفن در تسکین درد و التهاب روماتیسمی، انواع آرتریت (شامل آرتریت جوانان) و دیگر اختلالات عضلانی - اسکلتی به کار میرود. همچنین در دردهای ملایم تا متوسط نظیر قاعدگی دردناک، دردهای بعداز عمل جراحی، تب و درد در کودکان مصرف میگردد
مکانیسم اثر
ایبوپروفن پس از مصرف خوراکی سریعاً جذب شده و حداکثر غلظت سرمی آن بعد از 2-1 ساعت ایجاد میگردد. 99 درصد دارو به پروتئینهای پلاسما متصل گشته و در کبد متابولیزه میگردد. نیمهعمر آن 2-8/1 ساعت بوده و از راه ادرار دفع میشود
هشدارها
این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیماری التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوارش (شامل بیماری Crohn، دیورتیکولیت، قرحه گوارشی، کولیت اولسراتیو)، هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلال عملکرد انعقادی یا پلاکتها، عیب کار کلیه، استوماتیت و همچنین در بیماران سالخورده (به علت عوارض کبدی و کلیوی) و بیمارانی که احتمال بروز خونریزی و زخم گوارشی در آنها زیاد میباشد
موارد منع مصرف
این دارو در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی یا پولیپ بینی همراه با اسپاسم به علت مصرف آسپیرین، نباید مصرف شود
عوارض جانبی
ناراحتی دستگاه گوارش نظیر تهوع، اسهال و گاهگاهی خونریزی و زخم ممکن است ایجاد گردد. عوارض دیگر شامل واکنشهای آلرژیک، بهویژه آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی، همچنین سردرد، سرگیجه، گیجی، اختلالات شنوایی نظیر وزوز گوش ودفع خون در ادرار میباشد
تداخل های دارویی
مصرف ایبوبروفن به همراه مهارگنندههای آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) ، سبب معکوس نمودن اثر ضدفشار خون آنها گردیده و نیز خطر نارسایی کلیوی و افزایش پتاسیم خون احتمالاً افزایش مییابد. ایبوپروفن همراه با داروهای ضدمیکروبی از دسته کینولونها خطر بروز تشنج را افزایش میدهند. اثر داروهای پایین آورنده قند خون سولفونیل اوره، احتمالاً بوسیله این دارو افزایش مییابد. مصرف همزمان با سیکلوسپورین خطر سمیت کلیوی را افزایش میدهد. دفع لیتیم و احتمالاً متوترکسات بوسیله ایبوبروفن کاهش یافته و سمیت آنها افزایش مییابد. مهار تجمع پلاکت توسط این دارو و زخم و خونریزی گوارشی در بیمارانی که تحت درمان با داروهای ضدانعقاد یا ترومبولیتیک هستند، ممکن است خطرناک باشد. اثرات کاهنده فشارخون تریامترن در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد. مصرف همزمان این دارو با آسپیرین توصیه نمیشود. مصرف همزمان اسید والپروئیک با این دارو خطر بروز خونریزی را به دلیل تداخل در عملکرد پلاکتها افزایش میدهد
نکات قابل توصیه
در صورت بروز هرگونه اختلال در بینایی باید با پزشک مشورت شود، زیرا احتمال بروز تنبلی چشم (آمبلیوپاتی) وجود دارد. 2- این دارو نباید بیش از مقدار تجویز شده مصرف شود. 3- در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت، دوره درمان با این دارو باید کامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب، ممکن است حداقل 2 هفته زمان نیاز داشته باشد. 4- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت یک یا دو قرص در روز است، به محض بهیادآوردن طی یک یا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، باید مصرف شود. اگر رژیمدرمانی بصورت بیش از دو قرص در روز است، به محض بهیادآوردن، آن نوبت باید مصرف شده و از دوبرابرکردن مقدار مصرف بعدی نیز باید خودداری شود. 5- به منظور بررسی پیشرفت درمان در طول مصرف درازمدت، مراجعه به پزشک ضروری است. 6- در صورت مشاهده علائم شبهانفلوانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) قبل یا همزمان با بثورات جلدی، باید به پزشک مراجعه شود. 7- احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد
مقدار مصرف
بزرگسالان: به عنوان ضدالتهاب، 2/1-3/2g/day در سه یا چهار مقدار منقسم مصرف میشود. پس از حصول پاسخ رضایتبخش، مقدار مصرف باید تا پائینترین مقدار نگهدارنده جهت کنترل علائم کاهش داده شود. در سایر موارد 400-200 میلیگرم هر 6-4 ساعت بر حسب نیاز مصرف میشود. کودکان: به عنوان ضدالتهاب، در کودکان 6 ماه تا 12 سال، ابتدا 40-30 mg/kg/dayدر سه یا چهار مقدار منقسم مصرف میشود. پس ازحصول پاسخ رضایتبخش، مقدار مصرف باید تا پائینترین مقدار نگهدارنده جهت کنترل علائم کاهش داده شود. به عنوان ضدتب، در کودکان 6 ماه تا 12 سال، 5mg/kg برای تب کمتر از 17/39 درجه سانتیگراد و10 mg/kg برای تبهای بالاتر مصرف می شود. مقدار مصرف در صورت نیاز هر 6-4 ساعت میتواند تکرار شود